Case Western Reserve Üniversitesi’nden araştırmacılar, yavaş beyin dalgalarının beynin zayıf elektrik alanı ile taşınabileceğini gösterdiler. Bu gelişme sayesinde hafıza oluşumu ve epilepsinin anlaşılmasına imkan sağlayabilir.
“Araştırmacılar beynin içinde yer alan bu elektrik alanların, dalga transmisyonu sağlayamacağını düşünüyordu. Fakat öyle görünüyor ki, beyin bu alanları kullanarak , sinaptik transmisyon, boşluk bağlantıları veya dağılım olmadan iletişim kurabiliyor.
Durand ve ekibi bu sonuca ulaşmak için nöral dalgaları kaydederek çok yavaş olduklarını keşfetti. Bu da olaya ortak olan başka bir şey olduğunu gösteriyordu. Tek muhtemel açıklamanın zayıf elektrik alan varlığında bilgi bilgi aktarımı olabileceğini düşündüler.
Ekip teoriyi test etmek için bilgisayar modelleme ve fare beyninin hipokampüsündeki aktiviteyi inceledi. Beynin bu bölümü hafıza ve uzaysal konumlama ile ilgili olarak çalışıyor. Zayıf elektrik alan 2.6 mV/mm, varlığında bir hücre veya hücre gruplarının komşu nöronları stimüle edebildiğini keşfetti. Bu da beyinden saniyede 10cm/s hızla sinyallerin yayılabileceğini gösteriyor.
Ekip bilgisayar modelinden yararlanarak elektrik dalgasını bloke ederek, hücrelere arasındaki uzaklığı arttırdığında, dalgaların hızının azaltılabileceğini gözlemledi. Ayrıca bu teoride zayıf elektrik alanı sayesinde beyin sinyallerinin yayılımını sağlayabileceğini gösterdi.
“Bu fenomen için pek çok çalışma olsa da , bugüne kadar hiç kimse bu iletişimleri kuramadı. Bu gibi doğrultulmuş alanlar üzerine olan çıkarımlar sayesinde hem patolojik, hem nöbetle, hem de kognitif ritimlerle etkileşim sağlanarak beyindeki farklı işlemler regüle edilebilir,” diyor Penn State Üniversitesi’nden Nöral Mühendislik Direktörü Steven J. Schiff.
Araştırma ekibinin açığa çıkardığı bu araştırma, hepsi yaklaşık 1m/s hızla ilerleyen uyku halindeyken gerçekleşen teta dalgaları ve epileptik nöbet dalgalarının yayılmasının ardındaki mekanizma olabilir. Araştırmacılar şimdi hangi kısmın epilepsi ve düzenli beyin fonksiyonunda yer aldığını belirlemeye çalışıyor. Eğer bu tespit edilebilirse, bilginin hangi bölgelerde taşındığı ve gerçekten nerede başladığı açığa çıkabilir. Araştırma The Journal of Neuroscience’de yayınlandı. (gercekbilim.com)
