Bir müzik hayal edin içerisinde hiç bir notanın bulunmadığı,bir resim hayal edin içerisinde hiç bir rengin bulunmadığı,bir insan hayal edin hiç bir hayalinin olmadığı ve son olarak bir dünya hayal edin içerisinde hiç bir canlının bulunmadığı.Aslında bir yokluk içinde yok olmayla eşdeğer değil midir sizce de bu durum...Eğer nefes alabiliyorsak oksijeni hissedin,eğer görebiliyorsak renkleri hissedin,eğer duyabiliyorsak sesleri hissedin,eğer tat alabiyorsak acıyı, tatlıyı, ekşiyi hissedin.Hissedin ki nelerden hoşlandığınızı bilin.Kendinizi tanıyın bir yol haritası çizin ben buyum, ben bunu yapabilirim diyin ve belkide dünyadaki bütün güzelliklerden daha güzeli olan hayallerinizle bu yolu izleyin.Tutkulu olun,vazgeçmeyin. inanın tüm zorluklar içinden çıkmış en ufak bir başarı size çok daha büyük bir haz verecektir.Hayal etmekten korkmayın her zaman her yerde doğayı izleyin,hayvanları izleyin, bitkileri izleyin, yağmuru,karı,güneşi izleyin,yıldızları izleyin,unutmayın insanın en önemli ilham kaynağı evrendir.
Bunlar size hem hayallerinizin daha ulaşılabilir olduğunu hem de kendinizi kanıtlayacaktır ama söylediğim gibi tutkulu olun ve inanın. Hayalleriniz size,eskiden imkansız dediğiniz ama artık sizin için hedef haline gelmiş bir çok yol sunacaktır.Kendinizi tanıdığınızda bu yollar arasından size uygun olanı seçip ilerlemeye devam edin.Kiminiz edebiyata,kiminiz notalara,kiminiz görselliğe,kiminiz sayılara,kiminiz yıldızlara,kiminiz anatomiye,kiminiz toprağa,kiminiz gökyüzüne v.b şeylere inanacaksınız.Hayalleriniz artık çiçek açmaya başlayacak ve çiçek açan hayallerinizin gelecekte her insanın ağzında güzel tatlar bırakan bir meyve haline gelebilmesi için onu bilginizle,yeteneklerinizle ve ona verdiğiniz değerle gelecekte var olması için besleyeceksiniz. Kendinizi başka insanların ideolojileriyle yönlendirmeyin bu durum size sınır koyabilir ,yapabileceklerinizi kısıtlayabilir.Her insan kendi hayalleri doğrultusunda, kendi ideolojileriyle hareket ederse belki de o zaman kalıplaşmış topluluklardan kurtulabiliriz ve işte o zaman her insan kendi yetenekleriyle kendi hayalleriyle dünyayı gökkuşağı gibi rengarenk hale getirebilir.Ve işte o zaman dünya her insanın bir eseri haline gelir hiç bir insan da eserinin zarar görmesini istemez değil mi?..Bu da her insanı sanatçı,her insanı bilim insanı yapmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder